در علم پزشکی و به ویژه در حوزه جراحی ارتوپدی، استفاده از روش های نوین جهت درمان و ترمیم شکستگی های استخوانی یکی از مهم ترین موارد مورد توجه متخصصین می باشد. یکی از این روش ها که در دهه های اخیر بسیار مورد استفاده قرار گرفته، اکسترنال فیکساتور است. اکسترنال فیکساتور وسیله ای است که برای تثبیت و نگه داشتن بخش های شکسته استخوان در محل آسیب و تسریع در روند بهبودی به کار می رود. این ابزار به ویژه در شکستگی های باز یا در نواحی پیچیده استخوانی، به دلیل مزایای خاص خود، کاربرد گسترده ای دارد.
استفاده از اکسترنال فیکساتور برای ترمیم شکستگی استخوان
اکسترنال فیکساتور از وسایل تثبیت بیرونی است که با اتصال به استخوان ها از طریق پین، به آنها اجازه می دهد تا به درستی جوش بخورند. این ابزار در موارد مختلفی از قبیل شکستگی های باز، شکستگی های پیچیده و ناپایدار و همچنین در درمان انحرافات و عیوب استخوانی به کار می رود.
استفاده از اکسترنال فیکساتور در زمان هایی که جراحی ترمیمی به دلایلی مانند عفونت ها یا شرایط پزشکی خاص ممکن نیست هم گزینه ای مناسب به شمار می رود.
مزایای اکسترنال فیکساتور
اکسترنال فیکساتور از روش های درمانی موثر در حوزه شکستگی ها و انحرافات استخوان است که از جمله مزایای آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
استحکام بالا: اکسترنال فیکساتور با قابلیت تثبیت قوی می تواند بارهای فیزیکی بدن را تحمل کند که این امر برای بهبود استخوان های شکسته حیاتی است.
حرکت دهی زودهنگام: اکسترنال فیکساتور، با توجه به وضعیت آسیب، به بیماران اجازه می دهد که زودتر حرکات معمول روزانه خود را آغاز کنند.
قابل استفاده برای بیماران مختلف: این وسیله به صورت گسترده ای برای بیماران با شرایط مختلف، از جمله بیماران مسن و افرادی که امکان جراحی داخلی ندارند، قابل استفاده است.
مشاهده روند بهبود زخم: استفاده از اکسترنال فیکساتور به پزشک اجازه می دهد تا به راحتی روند بهبود زخم را تحت نظر داشته باشد. این مسئله باعث تسریع در تشخیص مشکلات و انجام اقدام مناسب می شود.
امکان تعویض پانسمان: این تجهیزات به راحتی امکان تعویض پانسمان، پیوند زدن استخوان و شست و شو را فراهم می آورند.
چالش های استفاده از اکسترنال فیکساتور
با وجود مزایای گفته شده، اکسترنال فیکساتور دارای چالش هایی است که باید به آنها توجه کرد:
نیاز به مهارت جراح: عملکرد صحیح اکسترنال فیکساتور به تخصص و مهارت جراح بستگی دارد. در صورتی که جراح نتواند پین و چارچوب را به درستی نصب کند، خطر بروز عوارض افزایش می یابد.
عدم راحتی: بیماران در ابتدای استفاده از فیکساتور احساس ناخوشایندی دارند و به زمان برای عادت کردن به آن نیاز است.
خطر عفونت: مانند هر وسیله پزشکی دیگر، امکان رخ دادن عفونت در محل های ورود پین ها به استخوان وجود دارد.
تحریک و درد: برخی بیماران ممکن است در محل های فشار و تماس با فیکساتور دچار تحریک یا درد شوند.
محدودیت در حرکت: اکسترنال فیکساتور ممکن است حرکات طبیعی بیمار را محدود کند و نیاز به درمان فیزیوتراپی و توانبخشی داشته باشد.
هزینه های بالای تجهیزات: تجهیزات مورد نیاز برای اکسترنال فیکساتور معمولاً گران قیمت هستند.
همکاری بیمار: اگر بیمار همکاری لازم را نداشته باشد، تنظیمات فیکساتور ممکن است به هم بریزد و روند درمان را مختل کند. همکاری بیمار در این پروسه اهمیت بالایی دارد.
آیا اکسترنال فیکساتور عوارضی دارد؟
عوارض ناشی از استفاده از اکسترنال فیکساتور بسیار کم است و در اغلب اوقات عوارضی را به دنبال ندارد. با این حال موارد زیر از اتفاقاتی هستند که ممکن است پس از جراحی رخ دهند:
عفونت: یکی از شایع ترین عوارض مرتبط با اکسترنال فیکساتور، عفونت در محل ورود پین ها به استخوان است که می تواند التهابات شدیدی را ایجاد کند.
پاسخ غیرطبیعی بدن: گاهی اوقات بدن نسبت به قرارگیری این ابزار پاسخ های غیرعادی نشان می دهد و مشکلاتی نظیر درد مداوم یا احساس ناراحتی به وجود می آورد.
ناهمواری در بهبودی: در بعضی از موارد، بهبودی استخوان ممکن است با استفاده از اکسترنال فیکساتور طولانی تر شود یا به نتیجه مطلوب نرسد.
نحوه باز کردن فیکساتور
بازه زمانی لازم برای باز کردن اکسترنال فیکساتور به شدت و نوع آسیب بستگی دارد. در ابتدا، پزشک معالج پس از ارزیابی بهبودی بیمار و انجام اسکن های تصویری لازم، تصمیم به باز کردن فیکساتور می گیرد. این عمل معمولاً تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می شود. پزشک با استفاده از ابزارهای خاص، پین ها و اتصالات را به آرامی از استخوان خارج می کند. پس از این فرایند، گچ جایگزین اکسترنال فیکساتور شده و بیمار به مراقبت و توانبخشی نیاز دارد.
جمع بندی
اکسترنال فیکساتور یکی از ابزارهای کلیدی در درمان شکستگی های استخوانی است که با وجود مزایای قابل توجه خود، همچنان به دقت و توجه خاصی در استفاده و مراقبت نیاز دارد. پزشک باید با توجه به شرایط بیمار و نوع آسیب، تصمیم بگیرد که آیا استفاده از این ابزار ضروری است یا خیر. آگاهی از عوارض و معایب احتمالی نیز به بیماران کمک می کند تا در هنگام معالجه و دوره نقاهت بهترین تصمیم را بگیرند.
پاسخ به چند سوال متداول درباره اکسترنال فیکساتور
-
آیا اکسترنال فیکساتور درد دارد؟
در ابتدای استفاده ممکن است احساس ناخوشایندی وجود داشته باشد؛ اما معمولاً با گذشت زمان عادت به استفاده از فیکساتور، درد و ناراحتی را کاهش می دهد.
-
مدت زمان لازم برای استفاده از اکسترنال فیکساتور چقدر است؟
این زمان بسته به شدت آسیب و نوع شکستگی متغیر است؛ اما معمولاً دوره درمان بین چند هفته تا چند ماه طول می کشد.
-
آیا امکان عفونت وجود دارد؟
بله، عفونت یکی از عوارض محتمل استفاده از اکسترنال فیکساتور است. مراقبت های مناسب پس از عمل و نظارت بر محل های اتصال می تواند به کاهش این خطر کمک کند.
-
آیا می توان حرکات خود را در زمان استفاده از فیکساتور انجام داد؟
در بسیاری از موارد، پزشک به بیمار اجازه می دهد كه برخی حرکات را انجام دهد تا روند بهبود سریع تر صورت گیرد. با این حال، توصیه می شود قبل از اقدام به انجام حرکات جدید با پزشک مشورت کنید.